Verloren

Verliesimpact, coping en support.
Je moet er maar mee leren leven
dat je hele leven is ingestort.
Het is verboden om op te geven.

Ik word inmiddels zwaar gefrustreerd
want het voelt alsof ik mijn tijd verdoe.
Als je zo ontzettend veel van verlies leert
waarom wens je het dan niemand toe?

Het is dan ook helemaal geen groot gemak
om te kiezen je van je leven te ontdoen.
Toch noemen we een zelfmoordpleger zwak,
omdat hij durfde wat niemand durft te doen.

Inmiddels ben ik goed de weg kwijt.
Dat is alweer het zoveelste verlies.
Maar ik verlies nu ook mijn spijt
dat ik de dood boven het leven verkies.

De Kluizenaar

Om mij heen bouw ik vier muren.
Geen deur tussen hier en buiten,
geen raam om door heen te gluren.
Voor eeuwig laat ik mij opsluiten.

Hopelijk zal iedereen mij vergeten
als ik onderduik in mijn bunker.
Want je mag nimmer en nooit weten
hoeveel ik naar jouw liefde hunker.

In deze kamer van steen
is mijn pijn overbodig.
Ik ben voor altijd alleen
want ik heb niemand nodig.

Ik zal je vrijheid niet meer beperken.
De hele wereld ligt weer aan je voeten.
En als ik alles heb kunnen verwerken,
dan kunnen we elkaar opnieuw ontmoeten.

Ziektebeeld

Ik ben al jaren ziek,
maar niemand die het ziet.
Al snel oordeelt het publiek:
"Wat niet is te zien, is er niet."

Het ergste van mijn ziektebeeld
is dat ik er helemaal alleen voor sta.
Men vindt dat ik mijn ziekte verbeeld,
ik zit alleen maar aandacht achterna.

Mensen zijn zo ontzettend blind,
dat ze alleen met hun ogen kijken.
Waardoor men al gauw wat van je vindt
zonder eerst naar je binnenste te kijken.

...

Tijdens mijn ochtendgymnastiek
was er een gedachte die ontstond.
Misschien is de rest van de wereld ziek
en ben ik kerngezond!