Waterbed

Langzaam trek ik mijn kleren uit
en doe daarna mijn nachtkleding aan.
In de badkamer poets ik mijn tanden
en blijf vervolgens voor de spiegel staan.

Ik staar mijzelf recht in de ogen
en mijn hele leven flitst aan me voorbij.
Zoveel spijt, zoveel pijn, zoveel verdriet.
Wanneer was ik voor het laatst oprecht blij?

Iedere avond zoek ik weer dat moment,
maar ook vanavond kan ik het niet vinden.
Ik zucht en geef het voor vandaag maar weer op
wetende dat de duisternis mij weer zal verslinden.

Sjokkend loop ik mijn slaapkamer binnen.
Nog even kijk ik of ik de wekker al heb gezet.
Ik ga op bed liggen en voel mijn ogen nat worden,
en ik weet, vanavond slaap ik weer in een waterbed.

Televisie Superster

Ik wil zijn:
De topsporter die iedere week wordt besproken.
De muzikant wiens video’s iedereen shockeert.
De held op het nieuws die is neergestoken.
De politiek leider die lastige vragen afweert.

Ik wil nergens meer rustig kunnen staan.
Ik wil door de menigte worden belaagd.
Ik wil dat mensen met mij op de foto gaan
en dat iedereen om mijn handtekening vraagt.

Ik wil doordringen bij iedereen in huis
zodat men van mijn bestaan af zal weten.
Als ik bij iedereen ben, op de beeldbuis,
dan zal niemand mij ooit nog vergeten.

Ik wil zijn:
De klokkenluider die alle geheimen verklapt.
De topchef die de grootste evenementen catert.
De komediant die over het dagelijks leven grapt.
De talkshowtherapeut die vele levens verbeterd.

Ik hoef slecht enkele minuten uitzendtijd,
want dan pak ik één ieder zijn aandacht.
En wie ik dan met mijn charme verleid
heb ik vervolgens volledig in mijn macht.

Mijn wil is de wet die ik bij iedereen opleg.
Daarmee is een betere wereld niet meer ver.
Iedereen moet wel luisteren naar wat ik zeg,
want ik ben de beroemde televisie superster.